Þeir hækjubræður eru ekki á förum á næstunni tjáði mér læknirinn í gær. Eftir fjórar vikur má ég koma til hans aftur og þá fæ ég kannski að fara að setja smá þunga á fótinn. Þangað til er einfættnin sem blívar. Ég er þó komin upp á lagið með að fara niður stigann heima, tek tvær tröppur í einu. Hins vegar er alltaf jafn frústrerandi að hoppa upp á við, eitt þrep í einu. Garg

Ætla að fara í vinnuna á morgun í fyrsta sinn í rúmar tvær vikur. Verður örugglega svoldið skrítið. Hlakka nú reyndar ekki beint til þess að vera á hækjum í vinnunni í heilan mánuð.

Annars hlakka ég nú samt til áramótanna. Verður fullt af fólki í mat hjá ma og pa og svo áramótakokteill í Hraunbænum. Vona að sem flestir sjái sér fært að mæta þó maður viti reyndar að áramótin sé versti tíminn til að koma sér á milli staða í leigubíl.
Posted 16:07 by Sólveig

Og það eru að koma jól. Barasta á morgun. Fékk skemmtilega Þorláksheimsókn. Erla hafði boðað sig í heimsókn en þegar til kom mætti þarna hver snillingurinn á fætur öðrum, þó ekki á öðrum fæti eins og ég, ho ho.
Eddi, Erla, Kristín, Hrefna, Lulla og Þorgerður að ógleymdum Þóri sem mætti síðhærður bóhem frá Madríd. Yndislegt að hitta þau öll svona óvænt.

Ég er orðin nett pirruð á aðstoðarþörfinni. Ég kemst hvorki lönd né strönd nema að einhver sé með í fylgd og skutli mér hingað og þangað. Ég fæ ekki hugdettu um að gera eitthvað og læt undan henni. Ég er næstum orðin eins og Þjóðverjar sem skipuleggja allt fram í tímann. Ble

EN jólin eru að koma. Við ætlum að halda þau heima og gæða okkur á rjúpu og jólabúðing. Gerði nokkuð góðan tilraunabúðing um helgina og treysti mér fullkomlega til að enduraka leikinn enda eru engin jól án búðings.

GLEÐILEG JÓL TIL ALLRA NÆR OG FJÆR. SJÁUMST Í ÁRAMÓTAKOKTEIL.
Posted 18:31 by Sólveig

Svo margt að gera. Allur heimsins tími til að gera það. En samt er það ekki hægt. Ég er pirruð með meiru og get mér til að pirringurinn fari stigvaxandi eftir því sem mér líður betur á líkama og sál.

En annars hef ég það alveg ágætt. Bý að því að Óli er líka heima þessa dagana til að jafna sig í fætinum sem er með skrautlegasta móti. Hef aldrei séð jafn djúpan fjólubláan lit á nokkrum manni. En síðan er það harkan sex í næstu viku þegar ég þarf að fara að gera allt sjálf, aumingja ég ;)

Mér virðist samt sem áður batinn ganga betur núna en á síðast ári enda fóturinn ekki nærri jafn bólginn og þá.

Jæja, ætla að mana mig upp í að fara í sturtu. Það verður gott þegar það er búið þó vont sé meðan á því stendur.
Posted 12:48 by Sólveig

Hvað skal segja.
Ja, með sanni skal segja að ég mun með gleði taka við formennsku í óheppnifélaginu sem verður stofnað á næstunni. Ég trúi ekki að ég muni annað árið í röð eyða jólunum á hækjum á einum fæti. Hversu óraunhæft, ótrúlegt, ömurlegt, sorglegt og hlægilegt er það.

Fyrir þá sem ekki hafa þegar frétt af mínum nýlegustu óförum kemur sagan:
Ég, Óli og stelpurnar vorum á leið á Selfoss um miðjan dag á laugardag en við Óli ætluðum á jólahlaðborð um kvöldið og stelpurnar ætluðu að gista hjá ömmu og afa.
Ég settist undir stýrið á nýja fína Kia Sorento jeppanum og lagði af stað yfir heiðina. Allt var í sómanum þangað til við komum að Þórustöðum. Þar var bíll stopp til að beygja niður að bænum og nokkrir aðrir bíla fyrir aftan hann. Allt í einu skýst jeppi út úr röðinni um tuttugu metra fyrir framan okkur og ekki nokkur möguleiki á að gera nokkuð til að afstýra árekstri.
Til að gera langa sögu stutta þá er í lagi með stelpurnar og Óla fyrir utan nokkra marbletti og almennt sjokk. Ég steig svo rækilega fast á bremsuna þegar bílarnir rákust saman að sköflungurinn hrökk í sundur.
En nú líður mér ágætlega, ligg heima með fótinn upp í loft og horfi á tvið.
Hilsen
Posted 14:44 by Sólveig

Þegar ég ætlaði að fara að fetta fingur út í það að vinkona mín Íris Ellenberger væri ekki með bloggsíðuna mína inná tenglalistanum sínum vaknaði ég af illum draumi.
Til hvers ætti síðan að vera þar ef ekkert nýtt er þaðan að frétta? Það má með sanni segja að ég hafi verið mikið ódugleg í bloggskrifum undanfarið og er skömm að. Er það nú stefna mín að bæta mig á því sviði.

Annars er gott að frétta af mér. Ég á nýjan jeppa, ætla að elda jólamatinn heima, bæði rjúpur og jólabúðing. Sjáum til hvernig það fer.
Einn dagur í jólafrí, glatað, gestir á nýju ára, gaman gaman.

Fór á tónleika með Hrefnu um daginn að hluta á Árstíðirnar eftir Vivaldi. Það var heilmikið gaman að heyra live það sem maður hefur hlustað á þúsund sinnum á diski. Greip mig stundum að pirra mig á því að eitthvað væri ekki alveg eins og diskinum. Tónleikarnir enduðu á furðulegan máta á sígauna balkantónlist með hljómsveitinni Barduka, ekki Bar dúkkan eins og sumir halda að hún heiti. Var bara bráðskemmtilegt kvöld.

Fór á uppskeruhátíð Fáks í gær. Alveg ágætur matur og nokkuð gaman. Héldum síðan á Sálarball á NASA. Það var heldur slappt enda margmennið þvílíkt. Það hljóta að vera einhver takmörk fyrir því hve mörgum er hleypt inn á staðinn í einu. Mér leið eins og á skólaballi þegar ég var að troða mér í fatahengið.

Fór og lét taka skrúfur og járnarusl úr fætinum mínum á dögunum. Var ótrúlega fljót að ná mér og nokkuð hissa á hve miklu munar að vera ekki með þetta í löppinni. Líður bara miklu betur núna. Fékk að eiga járnið í poka ;)

Og senn koma jólin. Ég er í miklu meira jólastuði en nokkurn tíma áður. Búin að setja jólagardínur og kaupa jóladúk. Hengja jólaljós á svalirnar og í gluggann í stofunni. Meira að segja búin að gera aðventukranslíki.
Posted 20:43 by Sólveig